Ruigahuizen - Lemmer
Kwart over zeven staan wij op de parkeerplaats bij de begraafplaats van Ruigahuizen een kopje koffie te drinken. Altijd een goede start van de wandeling. Voor vandaag werd vooral regen afgegeven. Het was een grauwe dag met het overgrote deel een miezerig regentje. We lopen na de koffie om de begraafplaats heen en volgen het paadje over de "rabatten". Deze werden aangelegd om het zeer natte gebied te ontwateren. Nadat we de grote weg over gestoken zijn komen we in het Harichster bos. In het bos komen we enkele smalle weilanden tegen. Die het geheel "open breken". Al gauw lopen we Harich binnen. Opvallend is de gemetselde spits van de toren. We lopen door het dorp uit en lopen met een grote boog om Balk heen en lopen het dorp aan de noordkant binnen. Bij de Luts aangekomen staan lopen we richting het oude raadhuis. Ik mis Herman Gorter die daar altijd aan de Luts stond. Een geschenk van het bedrijf waar ik destijds werkte aan het dorp Balk. Gelukkig nam Google mijn ongerustheid weg. Herman staat tegenwoordig op het F. D. Hoekstraplein.
De route langs het Slotermeer is nog steeds niet in gebruik dus volgen we de doorgaande weg naar Wyckel. Even voor het dorp krijgen we een "raar" ommetje door het Van Coehoornbos. Het doel daarvan ontgaat ons. We zijn blij met het openbaar vervoer in Friesland. Het enig droge plekje op dat moment is de bushalte. We halen de koffie voor de dag, stallen de bekertjes uit op het bankje en wie zitten wil kan dat doen. Even uit de regen. Naar Sloten is het slechts 1,4 km en dan is het genieten van dat geweldige stadje. Even voor de Lemsterwaterpoort raken we aan de praat. Het is een Kamper die hier al jaren woont. Gelijk van de eerste dag heeft hij kennis gemaakt met de Friese bevolking. Hij wilde niet als buitenstaander door het leven gaan. Hij blijft echter het kamper dialect spreken, onbegrijpelijke woorden voor de meesten. Op een gegeven moment horen zijn dorpsgenoten dat hij iemand in ABN antwoord. Hun reactie was . . . "kun je dan nederlands spreken?" "Ja" is zijn antwoord, op hun vraag waarom hij dan het kamper dialect spreekt en geen nederlands dient hij hen van repliek . . . "jullie spreken toch ook Fries . . . ". We lopen langs de jachthaven de stad weer uit, de polder in. Langs het water zien we een Fuut op haar nest zitten. Prachtig, met de kop diep ingedoken tegen de wind.
Verder door de Graverijpolder met zijn petgaten die door het turfgraven zijn ontstaan. We kruisen de doorgaande weg Lemmer - Balk en komen aan bij de weg Sondel - Tacozijl . . . inderdaad de route die Jac. P. Thijsse destijds fietste. Rechts van ons ligt de Sondeler Leijen. Bij Tacozijl heeft de tijd niet stil gestaan. Achter de boerenplaats die Thijsse beschrijft staat een windmolen, en aan de oostkant is de poort gesloten. De ophaalbrug is gesloopt en de de sluis is vervangen door een stuw. Over de stuw is de Joodse begraafplaats. We vragen ons af waarom er een hoger deel is. Omdat de in 1802 aangekochte begraafplaats laag gelegen was en regelmatig overstroomde kreeg de Joodse gemeenschap van de burgemeester in 1876 een nieuw deel dat hoger gelegen was. We volgen het nieuw aangelegde fietspad naar Lemmer. Plotseling is er een zeecontainer zonder voor een achterkant in het fietspad verwerkt. Een geweldige plaats om even onderdak van een soepje te genieten. We lopen om de Lemsterhoek heen en zien de drukke Prinses Margrietsluis, voor vandaag het eindpunt.
